چند گلی؛ آمبری: گروه گسترده‌ای از بوهای وانیلی و حیوانی همراه با بوی گل‌ها و چوب‌های متفاوت؛ چوب: عطر چوب‌های معطر، به ویژه صندل و سدر، چرمی: خانواده‌ای از رایحه‌های دارای رگه‌هایی از بوی عسل، تنباکو، چوب و قطران چوب که یادآور چرم هستند؛ قبرس: شامل رایحه‌هایی متشکل از ترنج، خزه بلوط، پچولی و ماده معطری که از لادن به دست می‌آید؛ فوژه: به معنای سرخس در زبان فرانسه، و ساخته شده بر اساس رایحه‌های اسطوخودوس، کومارین (ماده‌ای معطر با بوی وانیل) و خزه بلوط. بسیاری از عطرهای مردانه به این خانواده متعلق هستند.از سال 1945 نیز به علت پیشرفت در صنعت عطرسازی، گروه‌های دیگری به این دسته بالا اضافه شده‌اند، شامل: گل‌های درخشان، سبز، اقیانوسی / اوزونی، لیمویی یا میوه‌ای، گورماند / اومامی (با رایحه خوراکی‌ها یا دسر).یونانیان و رومیان عطر را از مصریان گرفتند. نزد کرتیان نیز محبوب‌ترین گل‌ها سوسن و رز بود. بهترین عطر برای بهار ، عطری است که تداعی کننده حس رشد ، تازگی و شادابی بهار باشد حسی که مشخصه این فصل است. خریداران هنگام خرید عطر برای بهار باید به خاطر داشته باشند که به دنبال بوهای سبک و تازه باشند. اکثر بوهای بهاری میتوانند به عنوان بویی رایج برای ماههای اولیه ی تابستان هم مورد استقاده قرارگیرند.عطر ها معمولا در سه کلاس می باشند : عطر هایی که به صورت گسترده در فروشگاههای مجازی و غیر مجازی موجودند، عطرهای شخصیت های معروف (سلبریتی) و عطر های پرستیژ( لوکس و گران) . عطر های پرستیژ گرانترین مدل از عطرها هستند و فقط در فروشگاه های به خصوص و فروشگاه های آنلاین موجود هستند. با این حال عطرهای خوب را میتوان در هر سه نوع پیدا کرد.ترکیبات ایده آل برای عطر بهاری بوهای علفی معمولا به عنوان بویی مکمل در عطر های بهاری استفاده میشوند. استوخودوس ، رز و شکوفه گیلاس هم معمولا در عطرهایی که مناسب تامین مواد معطر در صنعت عطر سازی می‌باشند. منابع این ترکیبات از قسمتهای مختلف گیاه می‌تواند باشد. یک گیاه بیش از یک ماده معطر می‌تواند داشته باشد، برای مثال دانه گشنیز نسبت به ساقه و برگ آن بوی کاملا متفاوتی دارد. برگ‌های نارنج، شکوفه‌های آن، و پوست میوه اش به ترتیب منابعی برای پتیتگرین (petitgrain)، اسانس بهار نارنج(neroli)، و روغن نارنج (orange oils) می‌باشند. ساخت عطرهایی که به فروش می‌رسند به متخصصین ترکیب عطرها سپرده می‌شود، کسانی که در این صنعت به عطر ساز یا پرفیومر (perfumer) معروف هستند. گاهی به آنها بعلت احساس خوب بویایی اشان و مهارتشان در ترکیب عطرها، نِز (Nez) که معادل فرانسوی کلمه (nose) یا بینی است گفته می‌شود. ساخت عطرها با راهنمایی‌ها و نظرات مشتری‌ها و یا کارکنان یک عطرساز شروع می‌شود. مشتری یک عطر ساز یا کارکنانش، شامل خانه‌های مُد و شرکتهای بزرگ از صنایع مختلف می‌باشند. چند گلی؛ آمبری: گروه گسترده‌ای از بوهای وانیلی و حیوانی همراه با بوی گل‌ها و چوب‌های متفاوت؛ چوب: عطر چوب‌های معطر، به ویژه صندل و سدر، چرمی: خانواده‌ای از رایحه‌های دارای رگه‌هایی از بوی عسل، تنباکو، چوب و قطران چوب که یادآور چرم هستند؛ قبرس: شامل رایحه‌هایی متشکل از ترنج، خزه بلوط، پچولی و ماده معطری که از لادن به دست می‌آید؛ فوژه: به معنای سرخس در زبان فرانسه، و ساخته شده بر اساس رایحه‌های اسطوخودوس، کومارین (ماده‌ای معطر با بوی وانیل) و خزه بلوط. بسیاری از عطرهای مردانه به این خانواده متعلق هستند.از سال 1945 نیز به علت پیشرفت در صنعت عطرسازی، گروه‌های دیگری به این دسته بالا اضافه شده‌اند، شامل: گل‌های درخشان، سبز، اقیانوسی / اوزونی، لیمویی یا میوه‌ای، گورماند / اومامی (با رایحه خوراکی‌ها یا دسر).یونانیان و رومیان عطر را از مصریان گرفتند. نزد کرتیان نیز محبوب‌ترین گل‌ها سوسن و رز بود.